bugün
yenile
    1. 0
      +
      -entiri.verilen_downvote
      nasıl bir şey derseniz nasıl tarif edersin ki hiçbir şey. doğmadan öncesi gibi işte. ulan başıma geliyormuş amk.. annem ilk hamile olduğunu duyduğunda düşürmek için elinden geleni yapmışta düşmemişim. sonra tabii dengem bozulmuş xd annem hamileliğini felç geçirmiş, 6 ay 10 günlükken falan da almassak ölecek diye almışlar beni. sonra bilmemkaç ay küvezde yatmışım. sonra anemi falan olmuşum hemen. öyle olunca istanbulda bu adam olmaz diyip hatay'a anneannemin yanına göndermişler orası köy, doğal bakarlar, insan olur falan diye. orada geçmiş bu anemi falan 3 yaşında istanbula dönmüşüm. sonrası alerji denilen ve insanı hayattan her anlamıyla bezdiren bir şey, olmayan bir bağışıklık sistemi, kansızlık.. gibi. hatırlıyorum 12 yaşıma kadar hayatımın yarısı hastanelerde geçti amk az mı ilaç parası yemişim şimdi ev parası lan o zamanın değerine göre. şu son 5 senedir bir şey kalmadı gibi..
    2. 0
      +
      -entiri.verilen_downvote
      annenin büyük hatasından, düşüncesizliğinden dolayı yaşanan zorluklar ve giden paralar... senin sadece 12 yılını değil tüm hayatını etkileyebilirdi. iyi ki de düşürememiş bir de katil olacaktı. aklında hangi düşüncelerin olduğunu ve böyle yaptığını bilemeyiz allah kimseyi böyle imtihan etmesin.
      0annem malesef sağlıklı bir insan değil. en basitinden depresyona girip hastane, psikolog dolaşalı 1 yıl oluyor. bana hamile kaldığında da anne olma korkusu, sorumluluk korkusu, bağlı kalma korkusu ve evlenen çoğu kadında olan ilk gün, ilk çocuk korkusu gibi korkular yaşamış olabileceğini biliyorum. malesef böyle. şu an köye gitmemiz lazım ve arabaya uçağa binemiyor ne yapacağız derken evde kavga gürültü kaç gündür. ne bileyim o da böyle hiç kızmadım ona mantıklı düşününce. - aris velouchiotis 12.07.2015 04:47:11 |#3293564
      0keşke etrafında yol göstericek destek olacak birileri olsaymış. neyse ki buna da şükür. umarım bu psikolojik durumları atlatır geçmiş olsun. - ciddigibiyim 12.07.2015 04:48:52 |#2501134
      0atlatır inşallah. bende sıkılmaya başladım artık çünkü. 1 yıldır her şey ile uğraşıyorum. ilk zamanlar o evde ağlıyor ben her şeyi yapıyordum. şu sıralar o evreleri atlattı en azından. ayrıca yanında durup atlatmasına yardımcı olmaya çalışmak imkansızı başarmak gibi. bir de bizim gibi 3 kişilik etrafta pek akrabası olmayan bir ailede bir tek akşam 4 saat falan babanı görebiliyorsan sıkıntı. bütün gün aynı evde kalmak cidden sabır işi. - aris velouchiotis 12.07.2015 04:52:36 |#3293569